Lieve Grosemans is 54 jaar. Ze is een gedreven en creatieve onthaalouder. Samen met haar echtgenoot en drie dochters woont ze in Diepenbeek. Ze werkt sinds kort als onthaalouder in het werknemersstatuut. Wij stelden haar enkele vraagjes.
Hoe lang werk je al als onthaalouder?
In december 2003 ben ik gestart als onthaalouder, dus nu bijna 16 jaar.
Wat heeft je overtuigd om te kiezen voor deze job?
Ik ben erg graag met kinderen bezig. Maar wat me uiteindelijk over de streep heeft getrokken is de belofte dat het werknemersstatuut er toen snel zou komen. Helaas was dat niet zo!
Was het moeilijk om je dienst te overtuigen om zich kandidaat te stellen als organisator?
Ik heb mij altijd ingezet tijdens acties in Brussel. Destijds heb ik ook brieven geschreven aan minister Vandeurzen en minister Monica Deconinck. Mijn dienst (de Zonnekindjes) was op de hoogte van mijn engagement en het was eigenlijk niet zo moeilijk om hen te overtuigen.
Uiteindelijk verraste het me zelfs dat ze zich zelf kandidaat gesteld hadden.
Wat trok je aan om in het werknemersstatuut te stappen?
Eerst en vooral de loonzekerheid. Ik heb nu minder loonverlies als er plots minder kindjes zijn. Ik word nu zoals andere mensen als een echte werknemer gezien. Met dezelfde rechten zoals bijvoorbeeld betaalde feestdagen. Verder is het heel fijn dat er elke maand een vaste vergoeding is.
Hoe ervaar je het werknemersstatuut?
Positief, maar ik vind het wel jammer dat ik nu nog niet van alle rechten kan genieten. Ik krijg dit jaar bijvoorbeeld geen betaalde vakantie, terwijl ik al 15 jaar gewerkt heb als onthaalouder. (Uiteindelijk heeft de hele maatschappij al 20, 30 jaar van alle onthaalouders geprofiteerd en nu we iets terug vragen, zijn ze erg karig)
Toch moet ook de dienst nog veel leren. Iedere maand is er al iets misgegaan met de berekening van mijn loon.
Wat is het grootste verschil tussen werken in het sui generis en het werknemersstatuut?
In het werknemersstatuut heb je recht op een minimum maandloon, in het sui generis statuut is je loon volledig afhankelijk van je bezetting.
Eén minpuntje wil ik wel aanhalen; het lijkt dat de dienst mij meer in de gaten houdt dat ik toch maar genoeg kinderen zou opvangen. Bijvoorbeeld tijdens de grote vakantie, terwijl ik toch al een voldoende bezetting heb.
Zou je nog als onthaalouder blijven werken als je wist dat je nooit in het werknemersstatuut zou kunnen starten?
Waarschijnlijk wel, omdat ik nu weinig keus heb gezien mijn leeftijd.
Het heeft veel te lang geduurd voor het statuut er gekomen is.
Waar moet ACV Puls, de vakbond van onthaalouders, voor blijven ijveren?
Eerst en vooral chapeau voor wat de vakbond tot nu toe al bereikt heeft. Ik hoop dat het statuut blijft en dat op termijn elke onthaalouder een statuut heeft.
Welke goede raad zou je willen geven aan wie nu wil starten als onthaalouder?
Dat ze meteen voor een statuut gaan! Iedereen heeft er recht op!!!